జయహో భారతమా

భారతమా ప్రియ భారతమా ..బంగారువేలుగుల భవితవమా..
నీ ముంగిట పారిజాతాలూ.. నవశాంతి కాంతి ఆభరణాలు ..

హలో ....నేను పాట పాడడమేంతా అనుకుంటున్నారా..
భయ పడకండి.. నీ పాడటం లేదు. గుర్తుకు తెస్తున్న నంతే.
ఒకానొక నాడు దూర్దర్సన్లో వచ్చిన ఒక సేరయాలకి టైటిల్ సాంగు ఇది.
౬౨ వసంతాలు మింగి ౬౩ సంవత్సరాలు వయస్సోచ్చినా కూడా..
ఇంకా బాలాకుమారిలా ... మనం అందరమూ భవితవం గురించే తలపోయడం చిత్రం....
ఎంత అభివృద్ది, మరెంతో ఘన విజయాలను సొంతం చేసుకుని .. ముందుకు సాగుతున్న మన భారతం...
చాలా ........ ముందుకు వెళిపోయింది. ఎంత ముందుకు అంటే... భారతానికి అర్ధరాత్రి ( అంటే అమెరికా దగ్గరకి)
దాకా వెళ్ళిపోయింది.. చూసారా ఎంత ముందడుగో..
సాధించిన ఘన విజయాలన్నీ ( మనం) అమెరికా కి ఇచ్చేసి భారతం ముందుకు వెళిపోతోంది....
ఇక్కడా మనకి (భారతీయులుకి) సాధించడానికి వనరులుండవు, ప్రోత్సాహం ఉండదుటా...
కొత్త జాగాలో ( అమెరికాకి వేల్లిపోయేం కదా అక్కడ అన్నిలభిస్తాయత కదా..
నిరుద్యోగం భారతావనిలో అనంతం అన్నారొక మేధావి.
ఇక్కడ నిరుద్యోగం లేదు బాబూ.. చిరుద్యోగం ఉంది నాయన అని చెప్పాలని ఉంది..
ఈ నాడు నిరుపెదలంతా, చక్కని ఫలితాలనిచ్చే ఉద్యోగాన్ని సాధించేరు మీకు తెలుసా?
అదే నంది రాజకీయం . ప్రభుత్వాని కయితే అయిదు సంవత్సరాలే పాలించే హక్కు.
కాని ఈ సో called పేదలకు ఎ ప్రభుత్వమున్న పండగే..
ఉండడానికి ఇల్లు.., తినడానికి చవుక ధరలకే బియ్యం, ఇతర వసతులన్నీ పేదలకే సుమా..
అందుకే నాకు అప్పుడప్పు అనిపిస్తుంది ఈ భారతంలో పెదవాదిగానేనా పుట్టాలి లేదా అమ్బానిలగానేనా పుట్టాలి కానిమధ్య బతుకులు ........
ఏనాటికి కూడా ఈ భారతం లో మన భారతం పట్టేవే.. నాది తప్పంటారా??????